Ook met een baby kun je een huttentocht maken! In de zomer van 2023 liep ik samen met mijn vriend en mijn ouders een huttentocht met onze 10 maanden oude dochter Meva. Het was de eerste keer dat we dit met z’n drieen deden. En ondanks dat we al verschillende dagtochten in de draagrugzak gemaakt hebben met haar, is een driedaagse tocht van berghut naar berghut toch net even iets anders. Maar ik kan nu zeggen dat hget fantastisch was! In deze blog neem ik je mee op het huttentochtavontuur met mijn dochtertje van 10 maanden oud.
Op huttentocht met een baby van 10 maanden oud wie doet dat nou?
Ik weet nog goed dat ik in augustus 2022 een huttentocht met mijn moeder en zus maakte waarbij we onderweg in een hut een Nederlands gezin met jonge kinderen tegenkwamen. Mijn moeder zei toen: ‘jeetje, petje af voor die ouders, maar zou je die kinderen er wel een plezier mee doen om ze zo jong al mee door de bergen te sjouwen’? Toentertijd was ik zwanger van Meva en ik wist al dat wij in de toekomst er ook zo bij zouden lopen als dat gezin toen. Dus mijn reactie was dan ook dat ik het heel goed snapte dat die ouders hun kinderen zo jong al op zo een avontuur meenemen!
Ben jij een échte bergfanaat? Dan snap jij het hoogstwaarschijnlijk ook wel dat ouders hun kinderen graag een omgeving laten ervaren waar zij zelf zo blij van worden! En dat daar dan een zwaardere rugzak bij komt kijken dan neem je dat graag voor lief ;-).
Een jaar later was het zover. Meva, een vrolijke baby van 10 maanden oud wordt door haar ouders meegenomen op haar eerste huttentocht. Bestemming? De prachtige Dolomieten! Hier hebben we een driedaagse huttentocht gepland met onze baby waarbij we twee overnachtingen hebben geboekt in berghutten waar we een eigen slaapkamer hebben.
De voorbereiding op onze huttentocht met baby
Het grote voordeel dat ik met Meva had, is dat we in een bergdorpje op 1200 meter hoogte wonen. Hierdoor heb ik de mogelijkheid om ieder weekend lekker op pad te gaan met haar in de draagrugzak. De bergwandelingen die Bart en ik met haar maakte, waren dan ook niet speciaal als voorbereiding op de huttentocht. Dit waren veelal dagtochten met haar in de bergen omdat we als bergliefhebbers graag wandelen in deze prachtige omgeving. Maar al deze wandelingen hebben er wel voor gezorgd dat ze gewend was aan het zitten in de draagrugzak en haar slaapjes hierin ook goed deed. En we hebben misschien ook wel het geluk gehad dat ze het écht leuk vindt! Zodra we de draagrugzak pakken, begint die kleine meid meteen te lachen. Vervolgens in de draagrugzak kijkt ze haar ogen uit door alles wat ze ziet. Maar het is dus zeker wel aan te raden om te gaan oefenen met de draagrugzak.
Dag 1: Laat het huttentocht avontuur maar beginnen!
Eind september was het moment dan eindelijk daar! Ondanks dat ik de hele zomer al met gasten onderweg was in de bergen, keek ik erg uit naar dit moment. De eerste huttentocht samen als gezin en samen met familie. Bart en ik hebben al vele huttentochten samen gemaakt, maar een huttentocht met een baby is toch wel even iets anders. We namen met alles dan ook maar het zeker voor het onzekere en pakten voldoende luiers, warme kleren, eten, poedermelk, snacks en vertier voor onderweg in. Ik moet er als ouder niet aan denken dat je ergens onderweg staat en je hebt niet voldoende luiers of poedermelk bij ofzo. Zeker niet in de bergen waar je niet even langs een winkel kan! Alle spullen hadden we eigenlijk wel in huis. Het enige wat we voor de huttentocht wel speciaal aangeschaft hebben, is een wind- en waterafstotende onesie voor Meva zodat ze droog en warm in de draagzak kon zitten.
Onze tocht startte onderaan de berglift in Seis am Schlern. Hier hebben we de lift omhoog genomen naar Compatsch van waaruit de wandeling richting onze eerste berghut gepland stond. De weersvoorspellingen waren nog wel even spannend. De eerste dag zou het in de middag wisselvallig zijn. Terwijl de rest van de dagen prachtig weer voorspeld was.
Voor Meva startte het avontuur al in de berglift. Met een knijpfruitje in haar mond keek ze naar de uitzichten en koeien die onder haar voorbij gingen. Doordat baby’s nog niet bewust hun oren kunnen klaren, geven we Meva in bergliften altijd iets om op te zuigen. Bepakt met baby in de draagrugzak bij papa op de rug en mama als pakezel ernaast, begonnen we vol goede moed aan de huttentocht. Het was droog, maar het weer zag er wel dreigend uit. Tijd dus om aan de wandel te gaan. Het eerste deel van de route liep over de Seiser alm, het grootste alm plateau van Europa. Dit deel van de Dolomieten is een prachtige plek waar de groene almweides contrasteren tegen de grijze rotsformaties die de Dolomieten zo kenmerken. Vanaf het begin heb je dan ook een mooi uitzicht op het Langkofel- en Platkofel gebergte en het Schlern plateau.
Het eerste deel van de wandeling ging goed. Meva zat als een prinsces op haar troon en ik genoot van het feit dat we gezellig samen onderweg waren. Ondertussen werd de lucht steeds donkerder, nam de wind toe en begonnen de eerste druppels te vallen. En van een paar druppels ging het over in regenen. Gelukkig waren we niet ver van een berghotel af, dus besloten we daar onze eerste stop te doen om even droog de regenbui uit te zitten. Ik vind het echt heerlijk om te zien hoe die kleine meid zo klein dat ze is haar charmes in de strijd gooit. Overal waar ze komt wind ze iedereen om haar vinger!
Van de regen in de drup
Nadat de regenbui voorbij was en Meva even bij de alpaca’s had gekeken, hesen we haar weer in de draagrugzak om een stuk te gaan lopen. Op naar de Mahlknecht hütte! Langzaam verlieten we de Seiser alm en kwamen we steeds dichter bij de ruige rotsformaties. Onderweg kom je langs tal van almen waar je wat kunt eten en drinken of waar je voor kinderen leuk vermaak hebt. Aangekomen aan de voet van het Rosengarten gebergte en de Mahlknecht hütte stonden we voor een dilemma: lunchen bij de hut of doorlopen tot de Tierser Alpl hütte, ons eindpunt voor de eerste dag. Het weer zou in de middag slechter worden met gegarandeerd regen. Mijn afweging, ja het zou gaan regenen, maar het zag er niet dusdanig erg uit, dat het vanuit veiligheidsoverweging beter was om door te lopen. Dus besloten we toch eerst te lunchen in de hut.
Meteen werden we ondergedompeld in de lekkere Italiaanse keuken! En ook hier vermaakte Meva zichzelf prima met wat speeltjes en de serveersters die ze weer ingepakt had. Wat erg fijn is aan de Mahlknecht hütte is dat ze een goede plek hebben om je baby te verschonen. Voorheen heb ik daar nooit bij stilgestaan, maar sinds ik moeder ben, merk ik eigenlijk pas hoeveel restaurants of plekken kind onvriendelijk zijn. Deze huttentocht was dat absoluut niet het geval!
Na een heerlijke lunch en een melkflesje voor Meva waren we klaar om de laatste 1,5 uur te lopen. Mee dat we vertrokken, begon het te regenen. Iedereen regenbroek aan en paraplu op. Ook bij de draagrugzak deden we de regenhoes erom zodat Meva lekker in haar eigen coconnetje kon slapen. Vanaf de Mahlknecht hütte liepen we door een kleine kloof richting Pas de Duron. Daar bogen we langs de schaapjes met waakhonden af richting de Tierser Alpl hütte. Een steile brede weg omhoog volgde, de wind trok weer aan en het ging van lichte regen over in flinke regen! Doordat het tempo met mijn ouders lager lag, de wind wel erg straf was in combinatie met de regen, liep Bart met Meva vooruit om zo snel mogelijk naar de hut te gaan.
Op dat moment daar in de regen en de wind op de kop vroeg ik mezelf wel even af waarom ik mijn baby van 10 maanden dit aandoe! Naarmate we hoger kwamen. Liepen we ook steeds meer in de mist en als een muur doemde de hut vanuit het niets op. We waren niet de enige die nat de hut binnenkwamen en gelukkig had Meva er ook niet zo heel veel last van gehad. Dan besef je je wel dat een goede draagrugzak met regenhoes voor een huttentocht met baby essentieel is!
Slapen in een luxe berghut
We hebben voor deze huttentocht bewust gekozen om privé kamers te boeken. Mocht Meva om wat voor reden niet goed slapen, dan hebben de andere huttengasten daar geen last van. Nadat we onze natte regenkleding en schoenen in het drooghok opgehangen hadden, gingen we ons aanmelden en naar de kamer. Man, wat een welkome verrassing na zo’n nat en koud einde van de eerste dag. De kamer was gewoon luxe! We hadden onze eigen badkamer, waarbij Bart, ik en Meva beneden sliepen en mijn ouders op de vide boven.
Terug in de stube zagen we al snel dat we niet de enige gekke ouders waren die hun baby mee op huttentocht hadden genomen. Er zat namelijk een Oostenrijks gezin die ook een huttentocht deden met hun kindjes waarvan één een 10 maanden oude baby was. Meva vond alles maar wat interessant. Ze kon nog niet zelfstandig lopen, maar wel aan de hand, en al wandelend door de stube wist ze met haar lachje iedereen weer in te pakken, de kleine charmeur. Nadat we samen lekker gegeten hadden, brachten we Meva naar bed. We zijn blessed met een baby die ’s nachts doorslaapt. Voor de zekerheid hadden we de babyfoon ook meegenomen. En na wat gedraai en gerol, lag de kleine meid heerlijk te slapen.
Samen wakker worden met een prachtige zonsopkomst
Net als ik, is Meva ook een vroege vogel. Zoals gewoon was ze ook hier stipt 6 uur wakker. Maar ook hier kwam ze nog even lekker bij mama en papa in bed kroelen. En terwijl Bart en Meva nog lekker lagen, zag ik door ons raampje dat de mist opgetrokken was en er een prachtige zonsopkomst aankwam. Snel naar buiten en even dit prachtige moment vastleggen!
Dag 2: Langs de bergflanken naar het kasteel van de Dolomieten
Vandaag ligt er een mooie route voor ons zonder al te veel hoogtemeters langs de bergflanken van het Rosengarten- en Schlern massief. De voorspelling voor vandaag: zon, dus de kort broek kan aan! Heerlijk, zo is een huttentocht met baby toch echt fijner dan met regen en harde wind. Eenmaal aan de wandel blijft het elke keer écht leuk om te zien hoe die kleine meid kan genieten in haar troon. We hadden vandaag ook gewisseld, papa kreeg de rugzak met spullen en ik nam Meva in de draagrugzak op mijn rug. Vanuit de Tierser Alpl hütte is het een prachtige route richting het Schlern plateau. Onderweg stopten we even voor een pauze waarbij Meva wat kon rondlopen. En tot onze verbazing zaten we op een plekje waar gewoon Edelweiss in bloei stond!
Tegen de middag kwamen we aan bij het Schlernhaus, onze hut voor vandaag. Het terras zat vol met dagjesmensen die omhooggelopen waren. We konden nog een plekje bemachtigen, maar Meva had andere plannen. Die wilde lekker rondwandelen en over de stenen lopen. De kleinste bepalen hè…. Terwijl Meva haar middagslaapje op de kamer deed en mijn ouders bij de hut bleven, gingen Bart en ik nog even naar het nabijgelegen bergtopje. Dit is wel genieten hoor!
Terug bij de hut was het tijd voor spelletjes en rondwandelen door de grootse stube met Meva. Ze deed het fantastisch, niet zeuren, niet huilen gewoon lekker vrolijk overal kijken en naar iedereen lachen en zwaaien. In deze hut hadden we een privé kamer waarbij we met zijn allen op één kamer lagen. Dus het zou een vroege ochtend worden voor opa en oma. Na het eten gingen we Meva badderen. Vanuit de berghut hadden ze een box gegeven die we vulde met water. Naast in haar troon zitten achter op de rug, vind Meva badderen ook heerlijk. Daar zat onze kleine meid op 2452 meter lekker in een box te badderen midden in de bergen. Wat wil je nog meer?
Een medaille voor de kleine bergbeklimster!
Na een onrustige nacht met Meva werden we weer vroeg wakker. Ze had niet goed geslapen en in de nacht ook wat overgegeven. Daardoor was ze in de ochtend kranky omdat ze natuurlijk honger had. Hop fles erin en nog even chillen in bed. Het is voor dit soort moment dat je voldoende kleren bij hebt met een baby van 10 maanden in de bergen. Na een goed ontbijt, wat lachjes en zwaaien waren we klaar voor onze laatste wandeldag. Bij vertrek kreeg Meva zelfs een medaille mee voor het bereiken van de berghut! Bam, dat doet ze maar even met haar 10 maanden. Superleuk dat ze dit hebben voor kinderen!
Vandaag lopen we hoofdzakelijk naar beneden. Maar voordat we de afdaling inzetten, moesten we even genieten van het uitzicht dat je hebt vanaf het Schlern plateau over de Seiser alm. De wolken hingen nog wat laag, maar hier een daar piekte de zon er al doorheen. En eerlijk is eerlijk, die optrekkende wolken in de bergen maken deze omgeving nog mysterieuzer. Na een kleine twee uur afdalen over een rotsachtig pad kwamen we langzaam maar zeker steeds meer bomen tegen en de Saltnerhütte. Tijd voor een stukje verse apfelstrudel. In de afdaling veranderde het landschap niet alleen, maar besefte ik ook dat het best tof is om met 3 generaties meiden in de bergen op pad te zijn! Meva, ik en mijn moeder, hoe cool is dat!
Terwijl ik met Meva bij de paardjes keek, ze vindt paarden superleuk, en zij alleen maar hihihihi riep, wachten de rest binnen op verse apfelstrudel en kaiserschmarrn. Buiten bij de hut hadden ze een mooie speeltuin met glijbaan, zandbak en allerlei andere spulletjes voor kinderen. Het gebak smaakte goed! Op naar het laatste deel van dit huttentocht avontuur met onze baby. Door het hobbelen in de rugzak slaapt Meva wat vaker dan dat ze normaal doet. Ook al proberen we altijd in grote lijnen haar slaapritme aan te houden, op een huttentocht lukt dat toch niet helemaal. Dus we gingen mee met de flow van wat meer kortere slaapjes verspreid over de dag. En zolang ze vrolijk is, is dat voor ons een teken dat het goed gaat.
Vanaf de hut liepen we de Seiser alm weer op en lieten we de Dolomieten achter ons. Wat een mooie ervaring om zo samen als gezin en familie nu al een huttentocht te kunnen maken! Het is voor mij een moment om niet zomaar te vergeten en het begin van nog veel meer mooie huttentochten samen.
Wil jij ook een huttentocht maken met je baby of dreumes in de draagrugzak?
- Boek berg- of almhutten waar je een eigen slaapkamer hebt. Zo voorkom je overlast mocht je baby niet in zijn hum zijn.
- Ga oefenen met het lopen met draagrugzak. Niet voor jezelf voor het gewicht ;-), maar juist dat je baby went aan het zitten en slapen in een draagrugzak
- Maak de dag etappes niet te lang en plan niet te veel hoogtemeters in. Ondanks dat je met een baby in de draagrugzak lekker door kunt stappen, moet zij of hij ook wennen aan het hoogteverschil.
- Neem voldoende pauzes onderweg bij almen of beekjes waar je baby bij of in kan spelen.
- Neem knijpfruitjes mee voor je baby voor onderweg of in de berghut. Dit is vaak 100% fruit waardoor ze voedingstoffen binnenkrijgen, maar veel handiger mee te nemen dan echt fruit wat je nog moet prakken.
- Vermaak ze onderweg met verstoppertje spelen, want ja mama of papa kan zo ineens weg zijn als ze achter je lopen ;-).
- Hang de lievelingsknuffel aan een karabinier of ouderwets skipaskoord. Zo voorkom je dat je baby die uit de draagrugzak kan gooien of verliezen.
- Zet je verwachtingen niet te hoog en geniet samen van de kleine dingen. Een huttentocht met een baby of kinderen is écht even wat anders dan dat je alleen of samen met je partner op pad gaat.
- Neem een draagzak mee. Meva was vanaf haar geboorte gewend hierin te slapen en die hebben we dan ook tijdens de huttentocht meegenomen om haar onderweg soms nog in te laten slapen i.p.v. in de draagrugzak.
- Ga oefenen om op andere plekken te slapen. Meva is een goede slaper al vanaf haar geboorte af aan. Slapen op een vreemde plek is voor haar dan ook geen probleem. Maar het is voor jezelf wel fijn als je weet dat je baby ergens anders ook goed slaapt. Ga van tevoren dan ook eens een weekendje weg waarbij ze in een vreemd babybedje slapen. Gewoon om te oefenen met slapen op vreemde plekken.
Laat je niet gek maken!
Wil jij ook graag een huttentocht maken met je baby of dreumes? Doe dan vooral wat voor jou goed voelt! Jij kent je kleine het beste. Neem bovenstaande tips mee en geniet van een onvergetelijk avontuur samen met je baby. En weet ook dat een huttentocht echt niet altijd in de Alpen hoeft te zijn. Je kunt er ook al een huttentocht met je baby maken door de Ardennen of gewoon in Nederland van B&B naar B&B.
